کاترین منسفیلد در سالهای آغازین سدهی بیستم، برخلاف دیگر نویسندگان بزرگ همعصرش که رمان مینوشتند، به نوشتن داستان کوتاه پرداخت و در تحول این نوع ادبی نقش بسزایی داشت. گاردن پارتی گزیدهای از بهترین داستانهای منسفیلد است با ترجمۀ نرگس انتخابی.
بخشی از پسگفتار کتاب یک فنجان چای، با نام «این آدمها که هستند؟» نوشتهی وی.اس.پریچت: «کاترین منسفیلد داستان کوتاه را ذوب کرد و بسیاری از قواعد ظاهری آن را از میان برد. او مقدمهها را حذف کرد... منسفیلد راه میانبر را انتخاب کرد، راهی که در ابتدا برای خوانندگان داستانهایش بینظم و پریشانکننده به نظر میآمد، اما در حقیقت راه درست بود.»