ملاقات

مـلاقـات، بـا داستان‌های فراموش‌نشدنی، تأثربرانگیز و هولناکِ برآمده از شنـاخـت بـی‌مـثـال بالدوین از زخم‌های نژادپرستی بر پیکر قربانیان و عـامـلانـش، اثـری اسـت بـزرگ با سـبکی درخشان از یکی از مهم‌ترین نویسندگان سده‌ی بیستم جهان و نیز سده‌ی بعد که گویی نفرت و تعصب نژادی کماکان دوام یافته است. 

جیمز بالدوین، زاده‌ی ۱۹۲۴ در محله‌ی هارلم نیویورک، رمان و نمایشنامه و جستار مـی‌نـوشـت و شـعـر نـیـز مـی‌سـرود و از فعالان مهم جنبش مدنی سیاهان و مبارزه با نژادپرستی و تبعیض بود. در تمامی نوشته‌هایش و در زندگی‌اش معضلات اجتماعی و روانی ناشی از این تبعیض‌های نژادی و جـنـسی و طـبـقـاتـی ــ به‌ویـژه در نیمه‌ی سده‌ی بیستم در امریکا ــ را می‌کاوید و با آنها می‌جنگید. احـساس فـرسـودگی و نـاکـامی او را در ۲۴ سالگی به مهاجرت سوق داد، هرچند دغدغه‌هایش تا پایان عمر به قوت خود باقی مـانـد. بـخـش اعـظم سال‌های زندگی و نوشتن خود را در فرانسه گذراند، همان‌جا در سال ۱۹۸۶ نشان شوالیه گرفت و یک سال بعد هم درگذشت.