دکتر محمد حنیف از معدود داستان نویسان ایرانیست که در کنار فراگیری مداوم اصول حرفه ای و تئوری کار خویش، از آنها در راستای نوشتن تولیدات ادبی خود استفاده می کند. حنیف در این رمان فضای رئالیسم جادویی مقابل مخاطبانش قرار می دهد و تمامی تمهیدات بعضاً بومی شده توسط خودش را در راستای ساختار داستانش به کار می گیرد.