بانوان ماه

بانوان ماه دومین رمان جوخه الحارثی است. او دارای مدرک دکترای ادبیات عرب از دانشگاه ادینبرو است. پیش از این، رمان نارنجه را منتشر کرده بود. رمان سَیَّدات القَمَر به چندین زبان زندۀ جهان ترجمه شد و علاوه بر دریافت جوایزی در جهان عرب، برندۀ جایزۀ جهانی من بوکر 2019 شد. برخی منتقدان این رمان را نمونۀ خوب جهانی شدن ادبیاتی می دانند که حوادث آن در جغرفیایی کاملاً محدود می گذرد. حوادثی که در روستای عوافی عمان اتفاق می افتد و حول زندگی زنان و مردان آن می چرخد. نویسنده با مهارت تمام، رمان خود را در فصل هایی کوتاه بنا و آن را میان صداهای قهرمانانش تقسیم می کند. به هر شخصیتی صدایی می بخشد تا بخشی از داستانش را بگوید و همۀ این صداها در نهایت در بافت رمان به هم می رسند تا دنیاهای خاص بانوان ماه را نشان دهند. انگار در بانوان ماه الحارثی همه در پی یافتن نیمۀ گمشده خود هستند-این باور از زبان یکی از شخصیت های رمان به نقل از کتابی کهن می آید-هرچند در نهایت می بینیم بیشتر این بانوان از رسیدن به آن بهشت خیالی در می مانند. به همین دلیل است که تمام شخصیت ها در تعلیقی بین دو زندگی گرفتار هستند چنان که راوی از زبان مایا-یکی از شخصیت ها-می گوید: «به نظر او زندگی مانند شب و روز به دو بخش تقسیم می شد؛ آنچه آن را زندگی می کنیم و آنچه درون ما زندگی می کند.»