«بازندههای نازنین» دومین و آخرین رمان لئونارد کوهن و بازخوانی سرگذشت قدیسهای سرخپوست در مونترال قرن هفدهم به قلم نویسندهای است که در تحولات سیاسی دهه شصت مونترال با پارانویا دستوپنجه نرم میکند. تداعی موسیقی تلویحی اثر و در عین حال وفاداری به گسترهای از تکنیکهای روایی مورد علاقه لئونارد کوهن لذتی دوچندان از این کتاب را برای خوانندهی فارسیزبان بههمراه میآورد. خوانندهای که پیشتر از این با متن ترانهها و آهنگهای زیبای کوهن خاطره داشته است. این رمان تلفیقی از مضامینی است که کوهن در بسیاری از ترانههایش در مدح عشق، اسطوره، مذهب و سیاست به آنها پرداخته است. خود لئونارد کوهن آخرین رمانش را حاصل ماهها مصرف آمفتامین، روزهداری و حملات عصبی میداند.