بیا که نیست هراسی مرا ز روز حسابلانَّ کلَ محبْ یُحشَرُ مع الاحبابمن و تو هر دو ز یک مصحفیم با این فرقکه تو حدیث بهشتی من آیههای عذاببه جز تو هرچه من از خوبی جهان دیدمحقیقت اینکه سراسر سراب بود سرابحدیث چشم من و حسن بینهایت توستنمیشود کم اگر میبرم ز دریا آبغمت اگر دل ما را شکست عیبی نیستخودت به یک نظر این دلشکسته را دریاب